எதைச் சொல்ல எதை விட?

வருஷம் ரெண்டு போனபின்னே

கோயமுத்தூர் போயி
மாசம் ஒண்ணு தங்கினதச்
சொல்ல நெனச்சா...
எதைச் சொல்லறது..எதை விடறது?

நல்லவனைப் போலிருப்பானாம்
பரம சண்டாளன்-ங்கற
பழமொழியை அனுபவிச்சு
பாம்பே ஏர்போர்ட்டில்
மொபைல் போன் பேட்டரியைத்
தொலைச்ச கதையச் சொல்லவா?

எங்கூருல ஏசி ஹாலிலிருந்து
கையேந்திபவன் வரையும்
தேடிச்சோறு நிதந்தின்ற(!) கதை சொல்லவா?

பக்கத்துவீட்டு முருங்கைமரத்தில்
கீரை பறித்து சுடச்சுட வடைசுட்டு
மழைநாளில் ருசித்ததைச் சொல்லவா?

தோல்சுருங்கியும் பாசம் சுருங்காத
பாட்டிகளுடனும்,
எங்க வீட்டு அரும்புகளுடனும்
நாங்கள் கழித்த கணங்களைச் சொல்லவா?

அத்த வீடு-சித்தி வீடு
அக்கா வீடு-மாமா வீடுன்னு
வீடுவீடாப் போய்
விடுபட்ட சொந்தங்களைப் பார்த்த கதை சொல்லவா?

காக்கா-கழுதைக்குட்டி-பழவண்டி- சொகுசுப் பேருந்து
மிதவைப் பேருந்து- கருவாட்டுப் பாட்டி
R.S.புரம், அவினாசி ரோடு, கோயில்,ஆஸ்பத்திரி,காலேஜுன்னு
கண்டதையும் படம்புடிச்சு, கேமராவில பூச்சி புடிச்சு(!)
ரெண்டு மணி நேரம் போராடி மீட்ட கதை சொல்லவா?

போர்த்திப் படுக்க அம்மா சீலைய
மறக்காம எடுத்துட்டு வரோணும்னு நினைச்சு
மறந்துபோய் இங்கே வந்து நினைச்சதைச் சொல்லவா?

கண்ணீரில் நனைந்து கனத்த
இதயத்துடனும்
காய்ந்த விழிகளுடனும்
கையசைத்து விடைபெற்றதைச் சொல்லவா?

காலநேரப் பரிமாணங்கள் கடந்து
ஊர் சேர்ந்து உடல்நலங் கெட்டு
ஜெட் லாகால் தூக்கங் கெட்டு
வாரமொண்ணு போனபின்னும்
மந்திரிச்சு விட்ட கோழியாய்
நாந்திரியும் சோகக்கதையைச் சொல்ல்ல்ல்லவா?!

~~~~~~~~~

ஆர்வமா வந்து இந்தப் பதிவைப் படித்து(வெறுத்து)ப் புண்பட்ட உங்க மனச எதோ என்னால முடிஞ்சளவு எங்கூரு ஏ1 சிப்ஸும் டீயும் குடுத்து ஆறுதல் படுத்தறேன்! சாப்பிடுங்க,நன்றி!

:)))))))))))))))))