காற்றே என் வாசல் வந்தாய்..

கோடையிலும் வசந்தத்திலும் வருடும் தென்றலோடு அழகாய் ஒலிக்கும் இனிய சத்தம் நன்றாக இருக்கும் என்று ஒரு wind chime-ஐ எங்க வீட்டு patio-வில் மாட்டியிருந்தோம். போன வருஷம்(!) நவம்பரில் இருந்து அவ்வப்பொழுது காற்றின் மறுபக்கத்தைக் காணமுடிகிறது.
வின்ட் ஸ்டார்ம் என்று "ரெட் ஃப்ளாக் அலர்ட்" கொடுக்கிறாங்க. காற்று சுழற்றி சுழற்றி அடிக்கிறது..மழையும் வருவதில்லை,காற்று மட்டுமே! டிசம்பரில் மீண்டும் ஒரு நாள் காலை நேரம் காற்று அடிக்க ஆரம்பித்தது..அதை என் கேமராவில் சிறைப்பிடித்து வைத்திருந்தேன்.

மீண்டும் திங்களிரவு காற்று..வாசல் முழுக்க காய்ந்த இலைகளை அள்ளிக்கொண்டுவந்து குவிக்கிறது..கூடவே இரவின் அமைதியில் வின்ட் சைம் காற்றில் எழுப்பும் ஒலி தூக்கத்தை நெருங்க விட மறுக்கிறது..அதனால் நள்ளிரவு 12 மணிக்கு எழுந்து வின்ட் சைம்-ஐக் கழற்றிவைத்துவிட்டோம். காற்றின் இந்த ஆட்டம் கடந்த கோடையில் சென்ற ஒரு ட்ரிப்பை நினைவு படுத்தியது.

மே மாதக் கடையில் அந்த வாரமும் வெதர் சரியில்லை என்று செய்திகள் வந்துகொண்டிருந்தது. ஆனாலும் அடாது மழை பெய்தாலும் விடாது போவோம் என்று கிளம்பினோம். போனஸா அதிகாலையில் மழை வேறு பன்னீர் தெளித்துக்கொண்டிருந்தது.அடிச்சுப் பிடிச்சு கிளம்பி, மழையோடவே ட்ரைவ் பண்ணி, வீட்டிலிருந்து 30நிமிஷப் பயணத்தில் இருக்கும் port-க்கு ஃபெரி கிளம்பறதுக்கு 10 நிமிஷம் முன்னால போய்ச்சேர்ந்தோம். அப்பவெ காத்திருந்தது ஆப்பூ!;)

வெதர் சரியில்லாத காரணத்தால் எங்க ரிடர்ன் ஃபெரி (இரவு 9.30) கேன்சல் ஆகிரும்னு சொன்னாங்க. ட்ரிப்பையே கேன்ஸல் பண்ணிரலாமா- இல்ல கன்டினியூ பண்ணலாமான்னு பேசி முடிவு பண்ணறதுக்குள்ளே 6 மணிவண்டி(!) கிளம்பிருச்சு. ஒருவழியா முடிவு பண்ணி, அங்கேயே 2 மணி நேரம் காத்திருந்து அடுத்ததா 8.15 வண்டிய(!!) புடிச்சோம்.

ஃபெரி கிளம்பினதும் உற்சாகமா மேல்தளத்துக்குப் போய் வேடிக்கை பார்த்தோம்..கார்னிவல் க்ரூஸ் என்ற ஒரு பெரீய்ய கப்பல், தூரத்தில் தெரியும் கட்டிடங்களின் அழகான காட்சி, முதல் முறை ஃபெர்ரில வந்தவங்களுக்கு மும்முரமா போட்டோஷூ ட்-னு ஒரு அரைமணி நேரம் போச்சு.

அதுக்கப்புறம் காற்றின் ஆட்டம் ஆரம்பிச்சது! அலைகள் கண்டபடி அடிக்குது, மேல் தளத்தில் நிற்கவே முடியாத அளவுக்கு ஃபெரி ஆடோ ஆடுன்னு ஆஆஆஆஆஆடுது!! தட்டுத்தடுமாறி கீழே வந்து சீட்ல உட்கார்ந்தேன்..அப்பவும் ஒண்ணும் பிரமாதமான முன்னேற்றம் இல்ல..கப்பல் ஊழியர்கள் எல்லாரும் உட்கார்ந்திருந்தவங்க முகத்தைப் பார்த்தே, யாரார் வாமிட் பண்ணப்போறான்னு கரெக்ட்டா கண்டுபிடிச்சு ப்ளாஸ்டிக் பேகை குடுத்துடறாங்க.

ஒரு மாதிரியா அட்ஜஸ்ட் பண்ணி காற்று தின்று கசக்கிப்போட்ட சக்கையாப் போயி கரையிறங்கினேன். மேலே படத்துல ஸ்டைலா நிக்குது பாருங்க, அதான் நாங்க போன கப்பல்..அதுக்கு மேலேயே 2 செங்கொடி(!) ஏத்திருக்காங்க பாருங்க Saint Catalina Island-ன் Avalon போர்ட்ல!

தீவுக்குள் நமது வாகனங்களுக்கு அனுமதியில்லை, சைக்கிள் மட்டும் அனுமதிக்கறாங்க. மத்தபடி முழுத் தீவையும் சுற்றிப்பார்க்க அங்கேயே இருக்கும் பஸ் சர்வீஸ், டாக்ஸி அல்லது கோல்ஃப் கார்ட்டைத்தான் உபயோகிக்கணும். சைக்கிள்களும் வாடகைக்குக் கிடைக்கிறது.

குட்டியூண்டா இருக்கும் இந்தத்தீவில் சுற்றிப் பார்ப்பதுக்கு நிறைய இடங்கள் இருப்பதாக(எனக்குத்) தெரியலை..ஒரு கேஸினோ பில்டிங் இருக்கிறது, கீழே இருக்கும் கொலாஜில் கடலோரத்தில் இருக்கு பாருங்க,அந்தக் கட்டிடம்தான். அன்று அது பூட்டியே இருந்தது. சிறிய கடைகள், உணவகங்கள் எல்லாமே நடந்து பார்க்கும் தொலைவிலேயே இருக்கின்றன.
பகலில் கொஞ்சம் வெயில் வந்ததும் ஒரு ப்ரைவேட் பீச்சில் டிக்கட் வாங்கிக்கொண்டு எல்லாரும் கடலில் விளையாடினாங்க. எனக்கு தண்ணியக்கண்டா தெனாலி-கமல் ரேஞ்சுக்கு பயம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்! அதனாலே நான் கரையிலிருந்து படங்கள் எடுத்தேன். ஹிஹிஹி!

இங்கே Paragliding, Snorkeling, Kayaking போன்ற விளையாட்டுக்கள் ரொம்ப ஃபேமஸாம். ஆனால் அன்னிக்கு காற்று கன்னாபின்னான்னு அடிச்சதில் அலைகள் பல அடி உயரத்துக்கு வருவதால் எல்ல்ல்ல்ல்ல்ல்லா வாட்டர் ஸ்போர்ட்ஸும் க்ளோஸ்!! கயாக்கிங் போட்ஸ் எல்லாம் அடுக்கி வைச்சிருக்காங்க பாருங்க. :) எல்லாருக்கும் மண்டை காய்ஞ்சு போச்..அப்புடியே அங்க இங்க சுத்திட்டு கொண்டுபோன சாப்பாட்டை சாப்டுட்டு..
சாப்பாடுன்னதும்தான் ஞாபகம் வருது, 7 பேருக்கும் தனித்தனியா 7 பேக்கட் இட்லி-கெட்டி சட்னி, 7 பேக்கட்புளிசாதம்னு என்னவர் அழகா pack பண்ணினார்..தீவில் போய் இறங்கியதும் ஆளுக்கு 2 உணவுப் பொட்டலங்களைக் குடுத்துட்டோம். ;)

ஊர் திரும்ப கடைசி ஃபெரி 3.30க்குன்னு தெரிந்தது..குளிரவும் ஆரம்பித்தது. போர்ட்டுக்கு வந்து அனுமார் வால் போல நீண்டிருந்த க்யூவில் நாங்களும் இணைந்து 5 மணிக்கெல்லாம் லாங்பீச் வந்து சேர்ந்துவிட்டோம். அப்பவே வீட்டுக்குப் போனா நல்லா இருக்காதுன்னு பக்கத்தில் இருந்த ஒரு அழகான Cliff ஏரியாவுக்குப் போய் சூரியன் கடலன்னையின் மடியில் துயிலப்போனதை ரசித்துவிட்டு இருட்டியதும்தான் வீடுவந்து சேர்ந்தோம்.
அதென்னமோ,ட்ரிப் போனா இருட்டியதும் வீட்டுக்குப்போனாதான் நல்லா இருக்கும், வெளிச்சத்திலயே வீட்டுக்குப்போனா எனக்குப் புடிக்காது...நீங்க எப்புடி? :)

எங்கயோ ஆரம்பிச்சு எங்கயோ முடிக்கிறது எழுதற எனக்குத்தான் புதுசா, இல்ல படிக்கிற உங்களுக்குத்தான் புதுசா? :) காற்றின் நடனத்தில் ஆரம்பிச்சு பஸிஃபிக் கடலோரம் ஒரு cliff-ல முடிச்சிட்டேன். தங்கள் வருகைக்கும், கமென்ட் பாக்ஸில குடுக்கப்போகும் மதிப்பே இல்லாத (டென்ஷன் ஆவாதீங்க..."மதிப்பே இல்லாத = invaluable",விலைமதிக்கவே முடியாத அளவுக்கு மேலான கருத்துக்கள்!...ஹிஹீ) கருத்துக்களும் இப்பவே அட்வான்ஸா நன்றியச் சொல்லிகிட்டு பொட்டியக் கட்டிடறேன்,நன்றி வணக்கம்! =)