ஸ்கோனும், நானும்!

என்னங்க,  தமிழ்ப்பட டைட்டில் மாதிரி இருக்குதா? :) இருக்காதா பின்னே...பல்வேறு தடங்கல்களுக்கப்புறமும் விடாமுயற்சியோட போராடி...இருங்க, ரொம்ப எமோஷனல் ஆகப்புடாது, உடம்புக்கு கெடுதி!...இப்பவே சொல்லிடறேன், இது(வும்) ஒரு மொக்க பதிவுதான். சிரிச்சு சிரிச்சு கண்ணீர் வரப்போற கண்ணும், வலிக்கப்போற உங்க வயிறும் ஜாக்கிரதைஐஐஐஐஐ! :)))))

எதோ உலகசாதனை லெவலுக்கு பில்ட்-அப் குடுத்துட்டு நான் சொல்லப்போறது ஒரு சமையல் குறிப்பு! அதனால வானத்தில் பறந்த உங்க கற்பனைக் குதிரையக் கட்டுப்படுத்தி உங்க சமையலறைக்குள்ளாற கொணாந்து பார்க் பண்ணுங்க, பார்ப்போம்! :) [ஆஹா..மகி, நீ இப்படில்லாம் எழுதி, குதிரை கடிக்கறமாதிரி கனவெல்லாம் வரப்போகுது உனக்கு! ;) ]

பதிவப் படிச்சுப்புட்டு "ச்சீ,ச்சீ, இந்தப் பயம்:) புயிக்கும்:)" அப்படின்னு ரெசிப்பிய செய்ய தயங்கிராதீங்க. உங்களுக்கு எந்ந்ந்ந்ந்ந்ந்த இடைஞ்சலும் வரப்படாது-அப்படின்னுதான் நான் எல்லா ஆராய்ச்சிகளையும் பண்ணி விஸ்வரூப வெற்றியடைஞ்சிருக்கேன். அதனால இந்தப் பதிவு காமெடிக்கு மட்டுமே என எடுத்துக்குங்க. ரெசிப்பி விரைவில தனிப் பதிவாப் போட்டுத் தாக்கிடறேன்.[விடாஆஆஆது கருப்பு!...:)]

அடடா, குதிரையப் பார்க் பண்ணீட்டு ரெம்ப நேரமா நிக்கிறீங்களே, வாங்க! வந்து டைனிங் டேபிள்ல வசதியா உக்காருங்க..களைப்புத் தீர ப்ரேக்ஃபாஸ்ட் சாப்டுங்க..பயமில்லாம சாப்புடலாம்[நான் செய்யல],  பனீரா ப்ரெட்ஸ்-ல இருந்து வந்திருக்கு. :)

 

பனீரா ப்ரெட்ஸ் - வடஅமெரிக்கா மற்றும் கனடாவில்  பிரபலமான ஒரு செய்ன் ஆஃப் பேக்கரி, கஃபே, ரெஸ்டாரன்ட்டுங்க.  சமீபத்தில் ஒருநாள் அங்கே போய் மேலிருக்கும் தட்டை காலி செய்தது நானேதான்! :) அதில அந்த ரவுண்டா  உளுந்து வடை ஷேப்ல இருக்கே, அந்த ஹாலப்பினோ பேகல்- எல்லாம் வேண்டாம், பக்கத்தில ஒரு வஸ்து:) உட்காந்திருக்கே, அதான் இன்னிக்கு போஸ்ட்டோட கதாநாயகி/கதாநாயகன்??! ;) 

இவருக்குப் பேர் "சின்னமன் சிப் ஸ்கோன் [Cinnamon Chip Scone]". ஸ்கோன் எனப்படுவது யாதெனின், யாதனின் யாதனின் நீங்கியான் நோதல் அதனின் அதனின் இலன்! :)))))) கோவப்படாதீங்க! சும்மா டமாசு! :)))) 

Scone  என்பது கொஞ்சமா இனிப்பு போட்ட கேக்/ க்விக் ப்ரெட்..டீ டைம்ல, ப்ரேக்ஃபாஸ்ட் டைம்ல உண்ணப் படுவது. இதைப் பற்றி நான் கேள்விப்பட்டிருந்தாலும் இதுவரை ருசிக்கும் வாய்ப்பு கிடைக்கலை. அன்று பனீரா ப்ரெட்-ல அதிர்ஷ்டவசமா என் கண்ணில பட்டுச்சு, "ஏனுங், இதொண்ணு வாங்கி குடுங்.." -னு எங்கூட்டுக்காரர்கிட்ட கேட்டனுங்களா, அவரும் வாங்கிக் குடுத்தாருங்கோ. பிச்சு ஒரு வாய் வாயில போட்டனா...ஆஹா!! செம ருசியா இருந்துச்சு. பிறகு மறுபடி ஒருமுறை போனப்ப நான் என்ன வாங்கி சாப்பிட்டிருப்பேன் அப்படின்னு கஷ்டமான கொஸ்டின் எல்லாம் உங்ககிட்ட கேக்க மாட்டேன். கவுன்ட்டருக்குப் போனேன், ஒரே ஒரு சி.சி.ஸ்கோன் குடுங்க அப்படினு அதய மட்டும்ம்ம்ம் வாங்கி சாப்பிட்டேன். எங்காத்துக்காரர் "இப்படியும் ஒரு ஜந்து!"-ங்கறமாதிரி ஓரப்பார்வை பாத்துகிட்டே சான்ட்விச் சாப்ட்டாரு. 

வீட்டுக்கு வந்தப்புறம் கை கம்முன்னு இருக்குமா?  இன்டர்நெட்டில தேட ஆரம்பிச்சேன், ஒரே தேடல்ல இந்த வலைப்பக்கம் கிடைச்சது. இவ்ளோ ஈஸியா ரெசிப்பி கிடைச்சிருச்சேன்னு படிக்க ஆரம்பிச்சேன், அப்பதான் "சின்னமன் பேக்கிங் சிப்ஸ்" அப்படின்னு இருந்ததை கவனிச்சேன்.  சாக்லட் சிப்ஸ் - பட்டர் ஸ்காட்ச்  சிப்ஸ் இவையெல்லாம் பார்த்திருக்கேன், ஆனா இதுவரை சின்னமன் பேக்கிங் சிப்ஸ் கேள்விப்படவே இல்லை. அவ்வ்வ்வ்வ்வ்வ்! 

பொறகென்ன?  அதுக்கு ரெசிப்பியத் தேடினேன். அதிகம் தட்டுப்படாமல் ஒண்ணு-ரெண்டு கிடைச்சிது. அங்கே காத்திருந்தது இன்னொரு ஆப்பூ! :) தேவையான பொருட்கள்-ல "லைட் கார்ன் ஸிரப்" இருந்தது. அதெல்லாம் நான் இதுவரை வாங்கினதில்லீங்க. கடைக்குப் போகவும் வாய்ப்பில்லை. வாட் நெக்ஸ்ட்? "லைட் கார்ன் ஸிரப் ஸப்ஸ்டிட்யூட்" என்று கூகுளைத் தட்டியதில் காதில, ச்சே, கண்ணில தேன் பாய்ந்தது! :) ஆமாம் தேனேதான் ஸப்ஸ்டிட்யூட்! ஸோ, முஷ்டிய மடக்கிட்டு களத்தில குதிச்சேன்.  

படங்களில் எண்கள் அங்கங்க இருக்கு, உங்களுக்கு 1-2-3 தெரியும்தான? அந்த வரிசப்படி பாக்கோணும்.  பட்டை  தூள்-சர்க்கரை-வெண்ணெய்-தேன் இந்த நாலு ஐட்டத்தையும் கலந்து, பேக்கிங் ட்ரேல பரப்பி, சதுரமாத் தட்டி, 200F-ல ஒரு அரைமணி நேரம் bake செய்யணும்ங்க. படம் -7 ல இருக்க மாதிரி அவுட்கம் வரும். அது கொஞ்சம் ஆறினதும் பிஸ்ஸா கட்டர்/ கத்தியால குறுக்கும் நெடுக்குமா கோடுகள் போட்டு வைச்சிருங்க. நல்ல்ல்ல்ல்லா ஆறினதும் சின்ன சதுரங்களாப் பிச்சு எடுத்தா சின்னமன் பேக்கிங் சிப்ஸ் ரெடி! :) :) 

இதையெல்லாம் செய்து முடிக்க வெள்ளிக்கிழம சரியாப் போச்சா, சனிக்கிழம ப்ரெக்ஃபாஸ்டுக்கு ஸ்கோன் செய்யலாம்னு ஆர்வமா எழுந்து வந்தேன். மாவு-பேக்கிங்பவுடர்-உப்பு-பேக்கிங் சோடா-சர்க்கரை-வெண்ணெய் எல்லாம் பவுல்ல எடுத்து போட்டாச்.  பேக்கிங் சிப்ஸ் கொஞ்சம் கொழகொழன்னு இருக்க மாதிரி இருந்துச்சு. கொஞ்ச நேரம் oven-ல வைச்சா இறுகிரும்-அப்படினு ஒரு சாத்தான் மண்டைக்குள்ள உட்கார்ந்து வேதம் ஓதுச்சு, நானும் ட்ரேய அவன்ல வைச்சிட்டேன். அதிகமில்ல ஜென்டில்மென்/ வுமன், ஜஸ்ட் அஞ்சே நிமிஷம்!! ட்ரேய எடுத்தா........ஆஆஆஆஆஅ..ஆஆ! சிப்ஸ் எல்லாம் உருகி, மறுபடி படம் 7-ல இருக்க லெவலுக்கு வந்திருச்சு!! அவ்வ்வ்வ்வ்வ்வ்வ்வ்வ்!! 

சுக்குநூறா ஒடஞ்சு போன மனசைத் திடப்படுத்திகிட்டு, மாவு போட்ட பாத்திரத்தை பத்திரமா மூடி ப்ரிஜ்ல வைச்சிட்டு, சின்னமனை ஆறவிட்டேன். அப்பதான் எழுந்து வந்த என்னவர், நான் செஞ்ச காமெடியக் கேட்டு கன்னா-பின்னான்னு சிரிச்சுட்டு, சிப்ஸ்-ஐ கொஞ்ச நேரம் ஃப்ரீஸர்ல வைச்சிருந்தா hard ஆகியிருக்குமே அப்படின்னு valuable suggestion கொடுத்தாருங்க. ஒடனே ட்ரேய ப்ரீஸர்ல போட்டு,  பிறகு அதை கட் பண்ணி, சிப்ஸாக்கி எடுத்து வைச்சு.

அடுத்தநாள் காலைல அவர் பைக்கிங் போனபிறகு  வெற்றிகரமா சின்னமன் சிப் ஸ்கோன் பேக் பண்ணி எடுத்தேன். ட்ரே-ய oven-la  இருந்து எடுக்கவும், என்னவர் வீட்டுக் கதவைத் திறக்கவும் சரியா இருந்துச்சு. 

"சுடச்சுட ஸ்கோன்.. சாப்பிடுங்க!"என்றதும் ஆச்சர்யத்தில மூழ்கிட்டார். இருக்காதா பின்னே? 24 மணி நேரம் முன்னே முசுமுசுன்னு மூக்கச் சிந்திகிட்டு இருந்த புள்ள, இப்ப சிரிச்சுகிட்டே ஸ்கோன் எடுத்துக் குடுத்தா?!! "அந்த ஸ்கோனை உனக்கு அவ்வ்வ்வ்வ்வளவு புடிச்சிருச்சாம்மா?"என்று கேட்டவாறே சாப்பிட்டார், ஒரே ஒரு வார்த்தைதான் சொன்னார் அதுக்கப்புறம்! 

"HEAVENLY!" 

 இஸின்ட் இட் லவ்லி?! ;) :)

அவரே எடுத்துக் கொடுத்ததுதான் மேலேயுள்ள மற்றும் கீழே கொலாஜில் உள்ள  படங்கள் எல்லாமே!

 

நம்புங்க, நம்புங்க, பனீரா ப்ரெட் சி.சி.ஸ்கோன் டேஸ்ட்ல 95% வந்துருச்சு. ரெடிமேட் சின்னமன் சிப்ஸ் கிடைக்காததுதான் மீதி 5%க்கு காரணமே தவிர என் குற்றம்  எதுவுமே இல்லை! இங்கே கடைகளில் தேடியமட்டும் சின்னமன் பேகிங் சிப்ஸ் கிடைக்கலை. ஸோ ஹோம் மேட் இஸ் த பெஸ்ட் வே! ஸோ, நீங்க ரெடியா? ஸ்கோன் செய்வமா? 

:)))))))