வசந்தத்தில் ஓர் நாள்..

குளிர்காலம் இன்னும் முழுவதும் முடியவில்லை,ஆனால் வசந்தமும் வந்துவிட்டது! ஒரு அழகான சனிக்கிழமைக் காலையில் திடீரென்று மஞ்சள் பூக்கள் மலர்ந்துகிடக்கின்றன. உடனே படமெடுக்க முடியாமல், வேலைகளை முடித்துக்கொண்டு மாலையில் செல்வோம் என்று சென்றேன்..

மாலைச்சூரியன் அந்திவானத்துக்குள் அமிழும் வேளை..என்ன ஒரு ஏமாற்றம்?!!கதிரோன் மறைந்ததும் மலர்கள் எல்லாமும், இதழ்களை மூடிக்கொண்டு உறங்கத்தொடங்கியிருந்தன. அடுத்தநாள் உச்சிவெயில் நேரமாக இருந்தாலும் பரவாயில்லை என்று, கேமராவுடன் சென்றபோது, என்னை வரவேற்ற வசந்தம்...

வீட்டருகில் இருக்கும் இந்த இரண்டு-மூன்று சாலைகளில் மட்டுமே தலையாட்டும் மஞ்சள் மலர்க்கூட்டங்கள்..என்னைக்காணோம் என்று தேடிக்கொண்டு (அவர்கிட்ட கூட சொல்லாம போயிருக்கியான்னு முறைக்காதீங்க,தூங்கிட்டு இருந்தவரைத் தொந்தரவு செய்யாம, எங்கே போறேன்னு நோட் எழுதிவச்சுட்டுதான் வந்தேன்.கர்ர்ர்ர்ர்ர்) வந்து, இதோ இந்த இடத்தில் என்னைக் கண்டுபிடித்துவிட்டார்.:)

இங்கேயே இத்தனை பூக்களிருக்கே,இன்னும் கொஞ்சதூரம் போய்ப்பார்ப்போமென்று (காரில்தான்) போனோம்,ஆனால் வேறெங்கும் இப்படிப் பூக்களில்லை.

அபார்ட்மெண்டில் ஜனவரியிலிருந்தே புதுப்பூக்கள் நட ஆரம்பித்திருத்தார்கள்.இந்தப்பூக்களின் பெயர் தெரியல, பல்வேறு வண்ணங்களில் ரொம்ப அழகா இருக்கின்றன. அங்கே இங்கே தேடி இந்தப்பூக்களின் பெயர் Ranunculus Flowers என்று கண்டுபிடித்துட்டேன். மேலதிகத்தகவலுக்கு இங்கே க்ளிக்குங்க. பூக்களைப் பார்க்க யாருக்குத்தான் சலிப்பு வரும்??! இரண்டு நாட்களுக்கொருமுறையாவது எல்லாப்பூக்களையும் பார்த்து ஹாய் சொல்லிட்டுதான் இருக்கேன்.:)

இந்தப்பூவின் பெயர் Poppy. இதுவும் பலநிறங்களில் அழகழகா இருக்கு. நீளமான காம்புடன் ஒற்றைக்காலில் நிற்கும் பூக்கள் மட்டுமில்லாமல், மொட்டுக்கள் தலை குனிந்து நிற்பதும் க்யூட்டாக இருக்கும்.
படங்களை எடுக்கும்போதிருந்து இந்தப்பாடல் வரிகள் மனதுக்குள் ஓடிகிட்டே இருந்தது.பாட்டைக் கேட்டுக்கொண்டே எங்க ஊர்ப்பூக்களை ரசியுங்க! வசந்தத்தில் ஓர் நாள்,மணவறை ஓரம்..

வசந்தத்தில் ஓர் நாள்..

நன்றி!