அனுவாவி - பகுதி 1

மேற்குத் தொடர்ச்சி மலையின் சாரலில், கோவையில் இருந்து 20 கிலோமீட்டர் தூரத்தில் இருக்கிறது. அனுவாவி சுப்பிரமணியர் திருக்கோயில். மலையும் மலை  சார்ந்த இடத்தில், பச்சைப் போர்வைக்குள் ஒளிந்து கொண்டு அருள்பாலிக்கிறார் இந்தக் கோயிலில் இருக்கும் முருகப் பெருமான். அனு- அழகிய, வாவி -நீரூற்று, பிரித்துப் பார்த்துப் பொருள்கொண்டால் இதுவே அனுவாவியின் அர்த்தம். :)

கோவை காந்திபுரத்தில் இருந்து 26A என்ற பேருந்தில் காலை எட்டரை மணிக்கு ஏறி உட்கார்ந்தால் ஒரு ஒண்ணரை மணி நேரத்தில் கோயில் சென்று சேர்ந்துவிடலாம். இது பேருந்தினை நம்புவோருக்கு! :) இருசக்கர - நான்கு சக்கர வாகனத்தில் செல்வோருக்கு ஆயிரம் வழிகள். தடாகம் ரோடு வழியாக வரலாம், அல்லது கவுண்டம்பாளையம், கவுண்டர் மில்ஸ், துடியலூர், வடமதுரை இப்படியான ஊர்களில் இருந்து மேற்காகச் செல்லும் குறுக்குச் சாலைகளில் நுழைந்து ஆங்காங்கே வழி கேட்டுக்கொண்டே கோயில் போய்ச் சேர்ந்துவிடலாம். :)) 

எங்கள் வீடு கோயிலில் இருந்து அதிகபட்சம் 10 கிலோமீட்டர் தூரம்தான் இருக்கும். பள்ளிக் காலங்களில், சோறு கட்டிக்கொண்டு, அடித்துப் பிடித்துக் கிளம்பி 9மணிக்கு வரும் 26A பிடித்து கோயிலுக்குப் போவோம். அப்பொழுதெல்லாம் அடிவாரத்தில் இருக்கும் லலிதாம்பிகை அம்மன் கோயில் இருக்கவில்லை. மலையேறி, முருகரை தரிசித்துவிட்டு, புளிச்சோறு- கட்டுசாதங்களை ஒரு புடி புடிச்சுட்டு, குளுகுளுன்னு வீசும் காற்றில் இளைப்பாறிவிட்டு   வீடு திரும்புவோம். இப்பொழுது காலங்கள் மாறிவிட, வாய்ப்புக் கிடைக்கும் போதெல்லாம் பைக்கையோ காரையோ எடுத்துக்கொண்டு நினைத்த நேரத்தில் போய்விட முடிகிறது.

எங்கூரில் இருந்து (எந்த ஊருன்னு கேக்காதீங்க, ;), 2வது பாரால சொல்லியிருக்கும் ஊர்களில் ஒண்ணுதான், ஹிஹி!) மேக்கால போகும் ஒரு குறுக்குச் சாலையில் செல்கையில் சாலையோரம் வாழைத்தோப்பும், பச்சைக்குடை பிடிக்கும் மரங்களும்! 

வளைந்து நெளிந்து செல்லும் சாலையில் கொஞ்சம் தொலைவு சென்றதும், அனுவாவி கோயிலுக்குத் திரும்பும் சாலை..

போகும் வழியெல்லாம் இருபுறமும் செங்கல் சூளைகள். குவித்து வைக்கப்பட்ட செம்மண்ணும், பச்சைக் கற்களும், சூளையில் வேகும் கற்களுமாய் நிறைந்திருக்கும். 

  

 

கோயிலின் முன்னால் பெரீஈஈஈய்ய மைதானம் போல திடல்..பெரீய்ய ஆலமரம் ஒன்று நிற்கிறது. அதற்கு முன்பாகவே இடப்பக்கமாக லலிதாம்பிகை கோயில். அழகானவாயிலின் அருகே வேப்பமரம், வலப்பக்கம் அகத்தியர் சித்த வைத்தியசாலை இருக்கிறது.

சிறிய குன்றின் மேல்தான் கோயில் இருக்கிறது. படிகளும் ரொம்பவும் செங்குத்தாக இல்லாமல்தான் இருக்கும். வழியில் ஆங்காங்கே விநாயகர்- இடும்பன் இப்படி சந்நிதிகளும், திண்ணைகளும், மரங்களையொட்டிய மேடைகளும் இருக்கின்றன. படியேறுவோமா? ரெடி, ஒன்...டூ..த்ரீ...ஸ்டார்ட்! :)

படியேறிகிட்டே, அப்படியே பின்னால் திரும்பிப் பார்த்தால்...மேற்குத்தொடர்ச்சி மலை எல்லை கட்ட, தென்னைமரங்களும் எட்டிப்பார்க்க ஒரு வியூ!

இன்னுங்கொஞ்சம் மேஏஏஏஏலே போயாச்சு..இப்ப அடிவாரத்தில் இருக்கும் வீடுகளும் தோட்டங்களும் சிறு சிறு புள்ளிகளாய்த் தெரிகின்றன. 

ஆடிப்பாடி(?!!) :) 90% ஏறியதும் வரும் இடம்தான் மேலேயுள்ள படம். Elevated view-ல மந்தஹாசம் புரிந்தபடி, வள்ளி தெய்வானை சமேத சுப்பிரமணியர்..மேல ஏறி மயில் மேல உக்காந்துகிட்டு, "You did it"! என்கிறாரோ?! :)  இங்கிருந்து ஒரு பத்திருபது படிகள் நல்லாவே உசரமா இருக்கும். அதற்கு எச்சரிக்கை  பண்ணத்தான் இம்புட்டு அழகாச் சிரிக்கிறாருன்னு நினைக்கிறேன். அவ்வ்வ்வ்! தம்கட்டி ஏறிடுவோமில்ல? ஏறிப்போனால் அங்கேயே அனுவாவியின் குளிர்ந்த நீரைப் பருகலாம்.

படங்கள் எண்ணிக்கை அதிகமாவதால் அவை அடுத்த பதிவில்.

பி.கு. ஆசையாசையாகப் படமெடுத்து வந்து பிறகு ஆர்வம் குறைந்துபோய் ஹார்ட் ட்ரைவில் தூங்கிக் கொண்டிருந்த படங்களைத்  தேடியெடுத்து இங்கே பகிரவைத்த இன்ஸ்பிரேஷன் பதிவு இங்கே. :)